Autor: Logopeda

Rozwój mowy 6-latka

6- latek powinien poprawnie wymawiać spółgłoski [sz, ż, cz, dż]; większość 6- latków poprawnie wymawia też spółgłoskę [r]. Pomyłki w tym zakresie powinny być już rzadkie.

Rozwój mowy 7- latka

7- latki prawidłowo realizują wszystkie głoski języka polskiego. W wieku 10- lat mowa nabiera cech „mowy dorzałej”.

Rozwój mowy u 4- latka

4- latek powinien:

• poprawnie artykułować spółgłoski [k, g, ś, ź, ć, dź]

4- latek nie powinien zamieniać [t, d] na [k, g] lub odwrotnie. Może jednak czasami spółgłoski [sz, ż, cz, dż] i [s, z, c, dz] na [ś, ź, ć, dź]

Rozwój mowy 5- latka

5- latek powinien przeważnie poprawnie wymawiać głoski [sz, ż, cz, dż], dopuszczalne jest rzadkie zamienianie ich na [s, z, c, dz].

5- latki tworzą własne neologizmy: np. zamiast „złodziej”- ukradacz.

Część 5- latków potrafi poprawnie wymawiać głoskę [r]. Dopuszczalne jest zastępowanie jej głoską [l].

Rozwój mowy u 3- latków.

3- latki powinny:

• prawidłowo wymawiać samogłoski ustne [a, e, i, o, u, y]
• prawidłowo wymawiać spółgłoski nosowe [m, n, ń]
• prawidłowo wymawiać społgłoski [h, f, w, ł,t, d, b, j, ł

U 3- latków pojawiają sie coraz częściej zdania złożone. Pod względem dźwięczności głoski dźwięczne często są ubezdźwięczniane: np. „tom” zamiast „dom”, „fota” zamaist „woda”.

W ostatnim tygodniu wakacji- Logopedia dla Rodziców, czyli codziennie kilka informacji nt. prawidłowego rozwoju mowy dziecka w wieku przedszkolnym.

2-latek powinien:

• zacząć używac liczebników- „jeden, dwa, trzy…”
• rozróżniać „ja”-„ty”
• zacząć uzywać zaimka „się”- np. myję się, bawię się, itp.
• zadawać coraz więcej pytań
• stosować przeczenia- „nie ma”, „nie chcę

W mowie 2- latka przeważają zdania pojedyncze: Mama daj. Chcę pić. Itp.

Ze względu na intensywny rozwój mowy, 2- latek zdecydowanie powinien juz pożegnać się ze smoczkiem czy butelką, które wpływają bardzo negatywnie na rozwój aparatu artykulacjnego, na proces rozdrabniania pokarmu i jego połykania.

Zachęcam do wykonania bardzo lubianego przez nasze Przedszkolaki ćwiczenia praksji warg i języka- zupa jarzynowa;-)

Kolejna propozycja ćwiczenia rozwijającego mowę opowieściową- szczególnie ważna umiejętność dla starszych dzieci przedszkolnych i uczęszczających do zerówki.

1. Dziecko prównuje obrazki.
2. Opisuje, jaki jest słoń jaki jest jego dom, jakie kwiaty rosną w jego ogródku.
3. Opisuje, jaka jest mrówka, jej dom i jego otoczenie.
4. Opowiada, co jest dookoła niego- w pokoju, w domu, w ogrodzie, na podwórku.

Przyjkładowe wypowiedzi dziecka:

Słoń jest duży.

Dom słonia jest duży.

Mrówka jest mała.

Jej dom też jest mały.

Mrówka zbiera listki.

Te kwiaty są duże.

Dla dzieci, które opanowały już realizację głosek przedniojęzykowo- dziasłowych w izolacji i w wyrazach. Umiejętność wymawiania prawidłowo głoski w całych zdaniach i w mowie spontanicznej swiadczy o utrwaleniu danej głoski i jest ostatnim etapem terapii danej głoski.

Zatem:

• czytamy dziecku wiersz,
• prosimy dziecko o powtórzenie wyrażeń lub zdań z wyrazami z głoską [sz] (np. „Ptaszek sfrunał z daszku”),
• dziecko wykonuje zadanie zwiazane z doprowadzeniem ptaszków do kaszy.

Ćwiczenie dla dzieci z opóźnionym rozwojem mowy. Jest to jeden ze sposobów, w jaki uczymy mowy w gabinecie loopedycznym- pokazujemy obrazek przypisany do danego słowa i wymawiamy to słowo bądź pokazujemy jego zapis.

Zapraszam dziś do gry. Dziecko rzuca kostką, a następnie (po przeczytaniu odpowiedniej instrukcji przez rodzica/opiekuna) wykonuje ćwiczenie praksji warg lub języka przypisane do danej liczby oczek.

Ćwiczenia praksji warg i języka- obok ćwiczeń oddechowych i fonacyjnych- są podstawą terapii logopedycznej, a ich codzienne wykonywanie sprzyja pięknej wymowie.

Dzieci, które biorą udział w terapii logopedycznej często mają problem z różnicowaniem głosek- np. zamiast nowo poznanej [k] stosują [t] i odwrotnie. Czasami wynika to z zaburzonego sluchu fonrmatycznego. Najczesciej jednak jest naturalnym etapem wprowadzania nowych głosek do zasobu mowy dziecka. Dziś propozycja dla dzieci, które potrafią realizować prawidłowo głoski [k, g], ale czasami dokonują ich substytucji do głosek odpowienio [g, d]. Czytamy opowiadanie, a następnie prosimy dziecko, aby opowieziało je własnymi słowami (ćwiczymy też pamięć słuchową i mowę opowieściową!). Można też poprosic dziecko o powtórzenie wyrazów zawierających głoski [k, g].

Powodzenia!