Autor: Logopeda

Na prośbę niektórych Rodziców- raz jeszcze kilka wskazówek dotyczących wywołania głosek przedniojęzykowo- dziąsłowych [sz, ż, cz, dż].

• Malowanie językiem podniebienia,
• Malowanie językiem na podniebieniu twardym kropek,
• Uderzanie, stukanie końcem języka o wałek dziąsłowy („górka” za górnymi siekaczami)
• Kląskanie (naśladowanie biegnącego konika),
• Naprzemienne układanie ust do szerokiego uśmiechu i w „dzióbek” (zęby zbliżone do siebie, nie zaciśnięte),
• Szybkie powtarzanie głoski [l l l l l l] przy szeroko otwartych ustach,
• Zbliżamy zęby, wysuwamy wargi do przodu, podnosimy koniec języka do wałka dziąsłowego i dmuchamy przez zęby
• Wymawiamy głoskę [sz] w sylabach: · spółgłoska [sz] w nagłosie: [szu szo sza szy sze] ,spółgłoska [sz] w śródgłosie: [uszu oszo asza esze yszy iszy] , spółgłoska [sz] w wygłosie: [usz osz asz esz ysz isz].

Pierwszy rysunek ust prezentuje układ warg i języka przy wymowie głosek [s, z, c, dz], a drugi- układ przy realizacji głosek [sz, ż, cz, dż].

_{Ćwiczenia podniebienia miękkiego}

_{W głębi buzi znajduje się podniebienie miękkie, dzięki któremu pięknie wymawiacie głoski nosowe, potraficie wymawiać głoski [k, g, h], a czasami nawet chrapiecie😉}

_{– przy zamkniętych ustach powoli wdychamy i wydychamy powietrze przez nos;}

_{– oddychamy tylko przez nos; przy wydechu zatykamy jedną dziurkę nosa, przy następnym- drugą;}

_{– powoli wdychamy powietrze przez usta i wydychamy przez nos (zupełnie inaczej, niż uczyliśmy się do tej  pory);}

_{– chrząkamy delikatnie po cichu i głośno- naprzemiennie;}

_{– wymawiamy: ko, ko, ke, ku, ky, ga, go, ge, gu, gu, ah, oh, eh, u, yh;}

_{– ziewamy tak szeroko, jak tylko się da;}

_{– udajemy, że ssiemy cukierka, a następnie go połykamy;}

_{– przenosimy drobne przedmioty zasysając je przez słomkę;}

_{– naśladuj chrapanie na wdechu i wydechu;}

_{– naśladujemy śmiech małej dziewczynki: hi hi hi; dużego chłopaka: ha ha ha, starszej pani: he he he, starszego pana: ho ho ho.}

_{Jako podsumowanie tygodnia logopedycznego- proponuję bajkę logopedyczną o krasnoludku
z wykorzystaniem zaproponowanych w tym tygodniu ćwiczeń.}

_{Krasnoludek w buzi}

_{Pewnego dnia krasnoludek, który mieszka u każdego w buzi, robił wielkie porzą}

• _{Najpierw umył dokładnie ściany / przesuwamy językiem po wewnętrznej powierzchni lewego, lewego potem prawego policzka/.}
• _{Potem umył sufit / przesuwamy język po podnie- bieniu w przód i tył/.}
• _{Podłoga też była brudna, więc umył ją bardzo dokładnie / opuszczony język jak najniżej myje dolne dziąsła /.}
• _{Okna też musiały zostać umyte. Najpierw umył ich stronę zewnętrzną, a potem wewnętrzną / język wędruje po stronie zewnętrznej, a potem wewnętrznej dziąseł/.}
• _{Potem umył schody w przedsionku / język wysuwa-}

      _{my na brodę/.}

• _{Komin też musiał zostać wyczyszczony / język wysuwamy w kierunku wargi górnej i nosa /.}
• _{Kiedy spostrzegł z okna przechodząca sąsiadkę, pomachał jej ściereczką / język wędruje z jednego kącika ust do drugiego /.}
• _{Na koniec wytrzepał dywan / wyciągnij język pochyl głowę i nią potrząśnij/.}

_{W ten sposób cały dom został wysprzątany.}

_{W czasie wykonywania ćwiczenia usta szeroko otwarte.}

Zachęcam do skorzystania z gry logopedycznej stworzonej przez logopedów podczas pandemii, aby umożliwić dzieciom ćwiczenia paratu mowy. Należy zapoznać sie z instrukcją i z dużą starannością wykonywać podane w niej ćwiczenia, aby ćwiczyć i rozwijać aparat mowy również w warunkach domowych.

http://www.uwm.edu.pl/polonistyka/index.php?option=com_content&view=article&id=4613&Itemid=1&fbclid=IwAR1xWB5QbiscBPZ-EmsIF_DZD8ds5ZVJQ8ayTHYtLA8UbD4xAKHsd9ZT6Wc

Dzieci rodzą się z predyspozycją do rozwoju mowy, jednak to jego otoczenie (rodzice, dziadkowie, grupa pzredszkolana, nauczyciele) stymulują rozwój mowy i kształtują ją. Mowa nie jest umiejętnością wrodzoną, dziecko musi nauczyć się jej od osób ze swojego najbliższego otoczenia.

Na podsumowanie kolejnego roku wspólnej terapii logopedycznej- krótkie przypomnienie, co jest normą w rozwoju mowy:
– do 2. r.ż. dziecko może zamieniać l na j
– do 3. r.ż. zamienia k na t, g na d
– do 4. r.ż. zamienia s, z, c, dz na ś, ź, ć, dź
– do 5. r.ż. zamienia sz, ż, cz, dż na s, z, c, dz
– do 6. r. ż. zamienia r na l

Jednym z etapów terapii logopedycznej jest etap różnicowanie głosek opozycyjnych, np. różnicowanie [sz-s], [ż-z], [cz-c], [dż-dz]. Wszelkie wykonywane podczas terapii cwiczenia słuchowe mają m.in. na celu ułatwienie różnicowania głosek opozycyjnych.

Dzięki poniższej kolorowance dzieci, które uczestniczą w terapii logopedycznej ze względu na nieprawidłową realizację głosek przedniojęzykowo- dziasłowych [sz, ż, cz, dż] mogą poćwiczyć ich różnicowanie z głoskami [s, z, c, dz]. Wymowa głoski, którą właśnie wycwiczono w bliskim „towarzystwie” głoski opozycyjnej bywa sporym wyzwaniem. Powodzenia!

W zimowym nastroju- ćwiczenia oddechowe z Elzą

Rozwijamy słownictwo:

Ćwiczymy aparat mowy:

Wszystkim Logopedycznym Przedszkolakom życzę Wesołych Świąt i wytrwałości w terapii logopedycznej w nadchodzacym roku;-)

Na prośbę dzieci, które już doskonale radzą sobie z głoską [r] po [t]- nieco trudniejsze zadanie.

Gratulacje dla Was, że tak pięknie radzicie sobie z jedną z najtrudniejszych głosek w języku polskim;-) I oczywiście- zadanie do wykonania. Na efekty pracy czekam po Świętach (chociażby podczas spotkań na Skype). Powodzenia!

Różnicujemy głoski [k-t] i [g-d]

Onomatopeje, czyli dźwięki naśladujące odgłosy naturalne, w tym wydawane przez zwierzęta i ludzi. To jedno z ulubionych ćwiczeń najmłodszych grup naszych Przedszkolaków. Zapraszam do ćwiczeń z tygrysem!