Przypominajka- dla dzieci, które rozpoczynają terapię głosek [s, z, c, dz]
Jak wywołać głoski [s, z, c, dz]?
- Język leży płaski na dole jamy ustnej, jego czubek dotyka dolnych jedynek, a boki przylegają delikatnie do zębów górnych.
- Zęby są złączone.
- Wargi są szerokie jak przy przesadnym mówieniu iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii .
- Powietrze wydostaje się strumieniem biegnąc przez środek języka, aż do szczeliny, którą tworzą zęby i koniec języka.
- Liczymy końcem języka dolne ząbki od wewnątrz.
- Bawimy się w malowanie końcem języka dolnych zębów (od wewnątrz i od zewnątrz),
- Próbujemy jak najmocniej dociskać język do dolnych zębów od wewnątrz,
- Zlizujemy miód czy dżem z wałka dziąsłowego dolnego (tuż za dolnymi zębami),
- „Koci grzbiet” – koniec języka opieramy o dolne zęby, a środek języka unosimy do góry ku podniebieniu tardemu,
- Mocno ssiemy landrynkę grzbietem (środkiem języka) (można za pomocą szpatułki wskazać dziecku gdzie jest ten magiczny środek języka),
- Wymawiamy głośno: iiiii, hihihihihi, ihi ihi ihi, jjjjjjja.
- Ćwiczymy wargi wymawiając naprzemiennie [u-i-u-i-u-i], przesadnie rozciągamy usta w uśmiechu i przesadnie wyciągamy je do przodu w „dzióbek”,
- Wymawiamy [s, z, c, dz] ze szpatułką w buzi. Dziecko kładzie ją sobie płasko na języku i zbliża do siebie zęby (zagryzając w ten sposób szpatułkę). Dzięki temu szpatułka “trzyma” język na dole płasko. Oczywiście z czasem rezygnujemy z tego. To ćwiczenie ma tylko pomóc dziecku zrozumieć, jak ma wyglądać układ języka w buzi.