Onomatopeje (wyrazy dźwiękonaśladowcze) przygotowują najmłodsze dzieci do realizacji trudniejszych wyrazów, są także bazą do ćwiczeń przy opóźnionym rozwoju mowy. Onomatopeje zawierają całe spektrum głosek w sylabach, dlatego stanowia doskonałe ćwiczenie rozwijające artykulację.

WIERSZYKI Z ONOPATOPEJAMI

Dorosły z poprawną wymową czyta dziecku wiersz. Onomatopeje to wyrazy, które dziecko powinno powtórzyć po dorosłym.

„Zwierzęce gadanie”

Co mówi bocian, gdy żabkę zjeść chce? –Kle, kle, kle.
Co mówi żaba, gdy bocianów tłum? –Kum, kum, kum.
Co mówi kotek, gdy mleczka by chciał? –Miau, miau, miau
Co mówi kura, gdy znosi jajko? —Ko, ko, ko.
Co mówi kogut, gdy budzi się w kurniku? —Ku-ku-ryku.
Co mówi koza, gdy jeść jej się chce? —Me, me, me.
Co mówi krowa, gdy brak jej tchu? —-Mu, mu, mu.
Co mówi piesek, gdy kość zjeść by chciał? —Hau, hau, hau.
Co mówi baran, gdy spać mu się chce? —-Be, be, be.
Co mówi ryba, gdy powiedzieć chce?
Nic! Przecież ryby nie mają głosu!

„W zagrodzie Małgosi”

Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
Każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: HAU, HAU, HAU,
Kotek miauczy: MIAU, MIAU, MIAU,
Kura gdacze; KOD, KO, DA
Kaczka kwacze: KWA, KWA, KWA.
Gąska gęga: GĘ, GĘ, GĘ
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: BE, BE, BE,
Koza muczy: ME, ME, ME,
Indor gulaga: GU, GU, GU
Krowa ryczy: MU, MU, MU,
Konik parska: PRR, PRR, PRR
A pies warczy: WRR, WRR, WRR.
I tak gra orkiestra ta, aż Małgosia jeść im da.