Przede wszystkim, by radzić sobie ze stresem, podstawowa jest umiejętność rozpoznawania stresu. Skąd wiedzieć, że akurat teraz się stresujemy, a nie np. złościmy?
Czy dzieci wiedzą, co to jest stres? Jak odpowiedzieć na pytanie dziecka, co to jest stres? Możemy zacząć opowiadać, kiedy my dorośli się stresujemy i kiedy dzieci mogą się stresować, ale tak naprawdę to nie jest najlepszy sposób na wytłumaczenie dziecku, co to właściwie jest. Najlepiej zacząć od zadania pytania dziecku, które odzwierciedlą i wskażą na objawy stresu – czy kiedykolwiek miałeś zimne i spocone ręce? Czy kiedykolwiek miałaś takie nieprzyjemne uczucie w brzuchu, jakby cię coś tam ściskało. Kiedy dziecko wie, jakie objawy wiążą się z daną emocją, będzie mogło z większym zrozumieniem obserwować to, co się z nim dzieje.
Wśród najpopularniejszych metod i sposobów radzenia sobie ze stresem są: krzyki, płacz, złość, grymaszenie czy wyłamywanie palców, obgryzanie paznokci, jednak zwykle dzieci takich sposobów nie uznają za skuteczne.
Dziecko stawia na relację, dla niego ważna w sytuacji stresu będzie rozmowa i bycie z bliską mu osobą – dla dziecka będzie pomocne to, że pobędzie z rodzicem czy rodzeństwem, czy inną bliską osobą, porozmawia, warto w takiej rozmowie znaleźć źródło stresu, by rozłożyć stan emocjonalny dziecka na drobne cegiełki.
Rozmawiając z dzieckiem, my jako dorośli musimy pamiętać o tym, by mówić językiem dzieci, nie wystarczy, że powiemy coś raz – należy powtarzać coś wiele razy, ale innymi słowami, by uzyskać zrozumienie – oczywiście jasnymi i prostymi wyrażeniami. Pamiętajmy, że kiedy powiemy na raz zbyt wiele informacji, dziecko i tak nie zapamięta wszystkiego. W rozmowie z dzieckiem, należy przechodzić stopniowo do kolejnych punktów :).
Dzieci skuteczniej radzą sobie ze stresem, kiedy czują zrozumienie po stronie rodzica.
Kluczem do skutecznego radzenia sobie ze stresem jest to, że nikt nie będzie w stanie uchronić nikogo przed stresem i problemami. Jako dorośli i rodzice możemy zapewnić dziecku bezpieczeństwo i takie środowisko, w którym dziecko będzie w stanie się uczyć i odkrywać siebie. Zrozumie to, co jest w nim. W sytuacji stresu dziecko będzie miało szansę z rodzicem rozmawiać i rozumieć swoje wewnętrzne stany, nabywać umiejętność wyrażania swoich potrzeb.